Yıllardır neredeyse tüm ailelerde aynı soru sorulur “Anneler neden erkek çocuklarına bu kadar düşkündür?” Eminiz ki sizlerin de mutlaka dikkatini çekmiştir bu. Çevrenizden kendi ailenize kadar güzel bir inceleme yaptığınızda bu sorunun cevabını rahatlıkla alabilirsiniz. Bu durumun çeşitli sebepleri olabilir. Başlıca sebeplerini sıralayacak olursak; eğer bir kız bir erkek kardeşseniz anneniz genel olarak erkek kardeşiniz ile daha yakından ilgileniyor gibi gözükmektedir. Ancak anneler tüm çocuklarına aynı sevgiyi gösterirler sadece zamanla bazı şeylerin değişebileceğini bildikleri için erkek çocuklarının üzerine daha çok düşerler.Gerçi yaklaşan anneler günü öncesinde anneniz için bu olayın aslında tüm çocuklarına karşı aynı olduğunu görebilirsiniz. Örnek olarak annenize alacağınız bir hediye ile anneler gününde çok sevindirebilirsiniz. Hatta kız kardeşiniz varsa beraber anneler günü hediyesi alırsanız emin olun ki kendiniz göreceksiniz ikinize de aynı derecede sarılacaktır.
Neden Erkek Çocuğu?
İlk olarak bir erkek çocuğu zamanla büyüdükten sonra kendi gücünü eline almaya başladığında, farkındalığı artıp ailesi dışında farklı ortamlara girdiğinde çok rahat bir şekilde kendini kaybedebilir. Evet yanlış duymanız. Erkekler genel olarak geç olgunlaştığı ve toplumumuzda kızlara göre çok daha rahat ettikleri için anneleri tarafından devamlı bir korunma durumu ile karşı karşıya kalacaklardır. Kız çocuklarının aşağı yukarı yapabileceklerini önceden kestirmek çok güç değildir. (Yazar burada erkekler gezsin dolaşsın, kızlar otursun evinde demek istemiyor. İkisi de kesinlikle eşit haklara sahip.)
Erkek çocukları kendilerini bulmaya başladıktan sonra ilk iş olarak aşık olacakları için bu dönemde kendilerini kaybetme olasılıkları çok yüksektir. Babasının annesine aşkından kendini kaybettiği dönemleri düşünen annesi oğlu için daha mantıklı bir yetiştirme tarzını benimseyebilir ancak nafile, mutlaka aşık olacaktır ve kendini kaybedecektir. Anne bunu bilmesine rağmen elinden geleni yapacaktır.
Bazı dönemlerde erkek çocuğa olan anne sevgisinin altında soy adının devamını sağlayacağı için alt metninde saygı olan bir koruma vardı ancak bu kardeşler arasındaki diyaloğu olumsuz etkilemişti. Bu dönemi çok kısa zaman öncesine kadar hepimiz gördük diye tahmin ediyorum. Neyse ki insanlar bunun bir hata olduğunu fark etti ve kardeşler arasında ayrım yapmayı yavaş yavaş bıraktılar.
Kız kardeş ve anneler anlaşamaz genel olarak çünkü kadın doğası kendi cinsinden biri ile çok nadir çok iyi anlaşabilir. Sırf bu yüzden bile annelerin erkek çocuklarına düşkünlüğü sebep olabilir. Bunun yanında kız çocuklarının ilerleyen yıllarda evlenip başka bir aileye karışacağı bilinci de annelerin erkek çocuklarına daha çok bağlı olmalarına sebep olabilir.
Kısacası kız çocukları büyüyene kadar annelerinin her zaman gözünün önündedir ancak erkek çocukları çok kısa süre içerisinde göz önünden ayrılabilecek yaşa ulaşabilir. Bu da annelerdeki merakı tetikler ve üzerinde yoğun bir ilgi gösterir. Diyeceğimiz şu ki anneler tüm çocukları için elinden gelen her şeyi yaparlar. Sadece erkek çocuklarını biraz daha fazla merak ederler ve bunun neticesinde de erkek çocukları ile daha çok ilgileniyormuş gibi gözükürler. Bizlerin dışarıdan görmüş olduğu “Anneler erkek çocuklarına daha bağlıdır” durumu da sırf bu meraktan kaynaklıdır.
Anneler Erkek Çocuklarına Neden Daha Düşkündür?
Neye göre kime göre diye sorulsa da sanki biraz böyle bir şey var gibi. Hatta çoğu kız da bunu onaylar ve hunharca “Ben zaten babamı daha çok seviyorum” diyerek anti tezi tez haline getirirler. Kaldı ki ben zaten babamı daha çok seviyorum diyen bu kız evlatların büyük bir kısmı erkek çocuk dünyaya getirmek isterler. Ve o kız, bir erkek doğurduğu zaman ona çok düşkün olur. Bu döngü böylece artarak devam eder.
Peki neden isterler? Erkek çocuğun kuyruğu mu var? Evlat evlat değil midir?
Erkek çocuk birçok toplum tarafından soyu devam ettirecek kişi olarak görüldüğü için ona daha çok özen gösterilmeye çalışılır. Kız çocuğa göre büyütülmesi daha fazla masraftır. Öyle oyuncak arabayla falan mutlu olmaz. 10 yaşından sonra babasıyla anlaşabilen çocuk zor görürsünüz. Anne-baba bu çocuk yüzünden birbirine girdiğinde babadan hep şu söz duyulur:
Sen yüz veriyorsun bu çocuğa hep!
“Annem gelsin söylemezsem”
Kız çocuk nasılsa belli bir yaşta kocaya gidecek gibi abuk mantıkla görüldüğü için bu düşkünlük ortaya çıkar. Ancak kızına düşkün bir baba olursa bu duruma müdahale eder ki, onu babalar ve kızları ile ilgili bir konu olursa bakarız.
Annesi tarafından daha özenle üstüne düşerek yetiştirmeye çalışılan bu erkek çocuk, çok süper bir birey olarak yetişir mi? Acı ama gerçek şu ki çoğunlukta hayır. Aşırı rahat, imkanı bol bir çocukluk geçirdiğinden, hiçbir şeyi kafasına takmaz, vurdum duymaz olma olasılığı yüksektir. Üniversite sınavına 5 kere falan girebilir. Bazen kendi hayatıyla ilgili bazı kritik kararları almakta zorlanır.
Bu çocuk büyüyüp evlenmeye karar verdiğinde bu tespit diyebileceğimiz konu ayyuka çıkar. Zaten birkaç sene öncesinden itibaren başlayan “Sen benim gibi bir kadın bul bakalım kendine”, “Sana benim gibi bir enayi lazım”, “Sen evlen de karın sana daha iyilerini yapsın” ana temalı cümlelerin aslında bir gerçeklik payı olduğu ortaya çıkar ve çocuğun gelin adayı olarak getirdiği kişi durduk yere anlamsız bir sinir harbi içinde kendisini bulur. En ufak bir pürüzde pire deve olur ve bu çocuğun hayatının en zor sınavı başlamıştır.
“Maşallah annem geliniyle çok iyi anlaştı””
Çoğu erkek çocuk bir kız arkadaşı, bir sevgilisi olduğunu annesine söylemekte zorlanır. Halbuki kız çocuğu tam tersine erkeğe göre bu konular da daha rahat davranır ve söylemekten çekinmez.
Yukarıda bu durumun bazı olumsuzluklara yol açtığını sıralasak da, bu durum asla değişmez ve annelerin erkek çocuklara olan düşkünlükleri daha da devam eder. Erkek çocuk, babayla fazla anlaşamadığı için anneler hep oğullarına kanat gerer, babadan saklanması gereken bir konu varsa sonuna kadar saklar her zaman koruyucu meleği olmaya devam eder.
